درباره معناهای متفاوت «بیماری سلبریتی»

«بیماری سلبریتی» ممکن است برای اشاره به «نشانگان پرستش سلبریتی» (CWS) به کار رود که اختلالی روانشناختی است در آن فرد به شکلی افراطی درگیر جزئیات زندگی شخصی و حرفه‌ای سلبریتی مورد علاقه‌اش می‌شود. این امر می‌تواند به رفتارهای ناسالم مانند دنبال کردن چهره مشهور و مزاحمت ایجاد کردن برای او، اشتغال خاطر وسواسی با سلبریتی و خریدهای اجباری و مداوم مثلا برای به دست آوردن اشیای تزئینی مربوط به سلبریتی یا خریدن بلیط‌های کنسرت‌هایش است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیشتر بخوانید:

درباره نشانگان پرستش سلبریتی | چطور رابطه یکسویه و از سر شیفتگی شدید به فردی مشهور پیدا می‌کنید

از جمله علائم نشانگان پرستش سلبریتی می‌توان به این موارد اشاره کرد:

علاقه مفرط به زندگی سلبریتی: فرد طرفدار ممکن است هر حرکت سلبریتی را در رسانه‌های اجتماعی دنبال کرند، هر چیز مربوط به آنها را در اخبار بخواند و هر مصاحبه‌ای انجام شده با آنها را تماشا کند. احساس ارتباط شخصی با سلبریتی: فرد طرفدار ممکن است به این باور برسد که فرد مشهور او را شخصا می‌شناسد یا نوعی پیوند ویژه با او دارد. احساس اضطراب یا افسردگی هنگامی که حال سلبریتی خوب نیست:  علت در این مورد ممکن است این باشد که طرفدار احساس می‌کند که حال سلبریتی به طور مستقیم با حال خود او ارتباط دارد. قربانی کردن زندگی خود برای دنباله‌روی از سلبریتی: این وضعیت ممکن است شامل خرج کردن پول بیش از حد توانایی فرد برای این منظور، نادیده گرفتن سایر روابط عاطفی بوسیله او یا به خطر انداختن سلامت شخص باشد.

گرچه هر کسی «در منظر عمومی» قرار دارد ممکن است موضوع اشتغال خاطر وسواسی فرد مبتلا به CWS قرار گیرد، اما مبتلایان با احتمال بیشتری این گرایش را به افرادی از دنیای تلویزیون، سینما یا موسیقی مردم‌پسند نشان می‌دهند.

البته هر کسی به یک سلبریتی علاقه نشان می‌دهد، دچار CWS نیست. یک بررسی درباره داده‌های ۳۰۰۰ نفر در انگلیس نشان داد که حدود یک درصد افراد گرایش‌های وسواسی درباره سلبریتی‌ها نشان می‌دهند. حدود ۱۰ درصد از آنها علاقه شدید به سلبریتی‌ها داشتند (این افراد با احتمال بیشتری ممکن بود روان‌نژند یا نوروتیک، عاطفی، دارای نوسان خلق و پرتنش باشند). حدود ۱۴ درصد از آنها گفتند  به طور خاص تلاش می‌کنند که هر چه درباره سلبریتی مورد علاقه‌شان وجود دارد، بخوانند و با افرادی معاشرت می‌کنند که علائق مشترک با آنها داشته باشند. بقیه افراد یعنی ۷۵ درصد جمعیت هیچ علاقه خاصی به زندگی سلبریتی‌ها نداشتند. 

به طور معمول، شمار زیادی از افراد ممکن است با سلبریتی محبوبشان همانندسازی کنند و او را الگو قرار دهند، اما اینگونه نیست که آنها به طور وسواس‌آمیزی بخواهند هر چه درباره فرد مشهور مود علاقه‌شان نوشته شده است، بخوانند یا در همه اوقات به او فکر کنند.

فرد دچار «نشانگان پرستش سلبریتی» نیاز به کمک حرفه‌ای متخصصان بهداشت روانی دارد. رواندرمانی ممکن است به چنین فردی کمک کند که احساساتش را بشناسد و سازوکارهایی سالم برای کنار آمدن با آنها پیدا کند.

معنای دیگر بیماری سلبریتی

 اصطلاح «بیماری سلبریتی» گاهی هم برای اشاره به بیماری خاصی که در میان سلبریتی‌ها شایع‌تر است به کار برده می‌شود، مثلا گاهی بیماری «بی‌اشتهایی عصبی» (آنورکسی نرووزا) را بیماری سلبریتی‌ها می‌نامند چرا که این اختلال در میان آنها نسبتا شایع‌تر است.

اصطلاح «بیماری سلبریتی» در فرهنگ پاپ کره‌ای همچنین برای توصیف رفتار پرخاشگرانه، بی‌ادبانه و خودشیفته چهره‌های مشهور به کار می‌رود، سلبریتی‌هایی که فکر می‌کنند جهان به دور آنها می‌چرخد و باعث آزار کارکنان اطرافشان مانند مدیر برنامه، آرایشگر و راننده و غیره می‌شوند. این معنای جدیدتر «بیماری سلبریتی» ظاهرا از کره جنوبی منشا گرفته است که در فرهنگش تاکید فراوان بر فروتنی و احترام به سالمندان وجود دارد. در صنعت پاپ کره‌ای ستاره‌ها اغلب تحت فشار شدیدی قرار دارند تا به موفقیت برسند و این فشار روانی ممکن است به ایجاد چنین احساس خودمحق‌بینی منجر شود.

کد خبر 774329 برچسب‌ها مجله نکته بهداشتی روز مجله روانشناسی

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: مجله نکته بهداشتی روز مجله روانشناسی بیماری سلبریتی سلبریتی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۴۷۱۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نمایش‌های بدون سلبریتی شگفت‌انگیز هستند/تئاتر باید تماشاگر را به چالش بکشد

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «اسب قاتلین» از ۱۹ فروردین تا ۳۱ اردیبهشت ساعت ۱۹ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است. فرزاد پریدار، این روز‌ها در نمایش «اسب قاتلین» نقش کشیش یا مانوس را بازی می‌کند.

پریدار درباره تجربه حضورش در «اسب قاتلین» به خبرنگار آنا گفت: در نسخه اصلی نمایشنامه؛ کشیشی به نام مانوس به واسطه طمع، خودش را به شیطان می‌فروشد. ولی در اجرای ما به صلاحدید کارگردان، مانوس در واقع فردی کلاهبردار است که خود را به جای کشیش جا زده است و این کار من را به عنوان بازیگر دچار چالش می‌کند، چون درواقع باید دو نقش بازی کنم، ولی وجه تمایر نقش من نسبت به بقیه نقش‌ها این است که یک تیپ را بازی می‌کنم و از آن‌جایی که من ذاتاً بازیگر تیپیکال هستم این نقش برایم جذاب است.

او ادامه داد: تماشاگر در نمایش «اسب قاتلین» با اعجاز نور، صدا و قاب‌های زیبایی روبرو می‌شود. وجه تمایز نمایش «اسب قاتلین» نسبت به نمایش‌های دیگر تغییر صحنه است، صحنه‌ها خیلی سریع و در تاریکی مطلق از این رو به آن رو می‌شوند و واقعا چیزی شبیه شعبده بازی اتفاق می‌افتد.

پریداربه اهمیت نوردر این نمایش اشاره کرد و گفت: محمد هاشم زاده کارگردانی است که کار با نور را خیلی خوب می‌فهمد و در این نمایش هم به بهترین شکل از نوراستفاده کرده و در واقع نور جزئی از بازی و بازیگر‌های اصلی این نمایش است.

او با اشاره به این‌که نمایش «اسب قاتلین» روایت خطی ندارد توضیح داد: همین موضوع باعث می‌شود تماشاگر وقتی به خانه می‌رود هم ذهنش درگیر این نمایش می‌ماند، پازل‌ها را کنار هم می‌چیند و از کشف‌های جدیدش لذت میبرد. این به چالش کشیدن فکر تماشاگر به نظر من بسیار جالب است و خیلی از مخاطبان به ما گفتند یا برایمان نوشته‌اند که این نمایش را باید چند بار دید.

این هنرمند شیرازی اجرا در تهران را برای کسانی که از استان‌ها و شهرستان‌های دیگر می‌آیند رویدادی بزرگ ارزیابی کرد و افزود: به هر حال تهران پایتخت است و هنرمندان بهتر دیده می‌شوند. مخاطبینی که در پایتخت تئاتر می‌بینند حرفه‌ای‌تر هستند، چون تئاتر‌های مختلف ازشهر‌های ایران و حتی خارج از کشور دیده اند و برای بازیگر اجرا در مقابل مخاطبی که تئاتر را می‌شناسد خیلی ارزشمند است و باعث می‌شود که بیشتر تلاش کند و در نتیجه اجرای با کیفیت تری ارائه کند.

پریدار افزود: ما هیچ سلبریتی نداریم، ولی نمایش اسب قاتلین در چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر بیشتر جوایز را کسب کرد. متاسفانه بعضی اوقات، فقط حضور سلبریتی برای مخاطبین اهمیت دارد و خیلی‌ها به تماشای آثاری که چهره‌های شناخته شده ندارد نمی‌روند، درحالی که حضور یک بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون و تئاتر؛ به تنهایی تضمین خوب بودن آن اثر نیست و همچنین ممکن است تماشای نمایشی که هیچ چهره‌ای ندارد، تماشاگر را شگفت زده کند.

این بازیگر، حضور هنرمندان شهر‌های دیگر در تهران را در ارتقا سطح تئاتر کشور بسیار موثر دانست و گفت: در تهران سطح رقابت از سایر استان‌ها بالاتر است و وقتی هنرمندان شهر‌های دیگر برای اجرا به تهران می‌آیند سعی می‌کنند به بهترین خودشان تبدیل شوند و این انگیزه‌ای است که بازیگر، تلاش کند از لحاظ تجربه اجرا ومطالعه و سواد کاری؛ سطح خود را ارتقا بدهد و از مسئولین و دست‌اندرکاران حوزه نمایش درخواست می‌کنم از پتانسیل شهرستان‌ها بیشتر استفاده کنند.

انتهای پیام/